Over de kunstenaar
Marike Vandererven
Kunst is de leugen die de werkelijkheid openbaart.
Jeroen Brouwers.
Over haar werk
- Landschappen: landschappen als iconen, metaforen voor innerlijke beelden: rust en onrust, droomlandschap, rurale basis, eenzaamheid en desolaatheid…
- Onder dak/abri: ‘huizen’ in allerlei vormen, stulpjes, tentenkampen, palendorpen,… beschutting, geborgenheid…
- Babel: non-communicatie
Inspiratiebron: Jongeren op weg met I-phone of GSM bezig, op zichzelf gericht, afgesloten van de rest van de wereld.
- Bomen (2014-2015): De boom als symbool van oerkracht, groei en leven. Ontwortelde bomen als teken van vergankelijkheid…Deze reeks werd in 2015 mijn eindwerk voor het laatste jaar monumentale schilderkunst.
Marike schildert en tekent al een leven lang.
Het is voor haar een manier van uitdrukken en creëren waardoor ze tot rust kan komen en ook verdieping kan geven aan haar leven. Het is een zoektocht naar een manier om dingen mee te delen, een verlangen om uiting te geven aan ideeën en gevoelens. Een manier om troost te vinden in de stille geconcentreerde bezigheid dat schilderen en tekenen biedt. Gegrepen door kunst, vindt ze inspiratie in andere kunstvormen, lectuur, poëzie, film… maar ook in het leven van alledag.
Gebruik makend van allerlei technieken (olieverf, acryl, houtskool,
Chinese inkt…) streeft ze naar gelaagdheid in het beeld .
Bio
Geboren: 1956
Beroep: maatschappelijk werker in het OCMW Kraainem (trajectbegeleider)
Artistieke opleiding: Schilderkunst RHOK Etterbeek
Project atelier RHOK Etterbeek
Monumentale kunst RHOK Etterbeek
- Alzheimer / Hommage (2015): Deze reeks werken werden gemaakt voor het project ‘alzheimercode’, een kunstenaarsproject dat plaatsvond op verschillende locaties in verschillende steden en waaraan ik deelnam met de academie Rhok. Resulteerde in twee tentoonstellingen in Muntpunt en in de galerij van de academie Rhok.Mijn moeder die al jaren alzheimer heeft was mijn model. Ik maakte een reeks werken van haar handen en een reeks portretten.
Met de reeks ‘handen’ probeer ik de broosheid weer te geven van oude verweerde handen, die na jaren van werk, van geven en nemen, heel cruciaal zijn voor het contact met mijn moeder. Met de portretten probeer ik vooral haar ‘blik op ver’ weer te geven: mijn moeder leeft meer en meer in haar eigen besloten wereld. De creatie van deze werken biedt troost. De aandacht voor haar verscherpt de innige band . Ondanks de dementie is het contact nog altijd innig. Dit werk is aan haar opgedragen en wil een hommage brengen aan haar. Breder wil ik hiermee mensen met alzheimer in de kijker zetten.
Copyright © All Rights Reserved